Οι Isis είναι τελικά το συγκρότημα που καταφέρνει να μου προκαλεί ρίγη. Το γκρουπ που μου μεταδίδει, άπλετα, τόση ομορφιά. Που κυριολεκτικά μου αγκαλιάζει την ψυχή. Η μουσική των Isis είναι υγρή και πανέμορφη. Λυπάμαι για όσους δεν έτυχε να τους γνωρίσουν και για όσους δεν ένιωσαν όλα αυτά τα συναισθήματα που οι ISIS “μοίραζαν” απλόχερα απόψε. Είχα να τους απολαύσω ζωντανά από το 2005 στο Ρόδον (λίγο πριν κλείσει οριστικά), όπου βασιζόμενοι στο κορυφαίο Panopticon είχαν καταφέρει να με κάνουν να δακρύσω, αλλά και να νιώσω την απόλυτη ανάγκη να κλειστώ στον εαυτό μου για τις επόμενες ώρες. Ομολογώ πως εκείνη η συναυλία με συγκλόνισε όσο και με έριξε ψυχικά, με έναν πολύ όμορφο και μελαγχολικό όμως τρόπο. Τεσσεράμισι χρόνια μετά, παραμένει το Panopticon στην κορυφή της προτίμησης μου. Το αποψινό live των Isis μου μετέδωσε ακριβώς το αντίθετο συναίσθημα με τότε. Ένιωσα την απόλυτη χαρά και ευτυχία. Μια ευτυχία που κορυφώθηκε στο φινάλε με το αγαπημένο μου Altered Course που ομολογουμένως δεν περίμενα να ακούσω και πραγματικά με έστειλε.
Altered Course...
