Sunday, February 22, 2009

Front 242, Παρασκευή 6 Φεβρουαρίου, Fuzz.





1. The last time you played in Athens it was summer and it was melting hot…Not that ideal for a gig, I guess. What are your expectations for this time and what should we expect from you?

Patrick: Last time we played was Synch festival with very good technical conditions but a distance from the audience due to particular festival‘s presentation. This time we speak about a Club, close to the people, close to what we like ; in a city being at the verge of political explosion… it will be hot but another kind of hot than last time.

 2. 28 years is long time. How do you manage to maintain your interest and faith to your band?

Patrick: There is no ego in the band, we work for a powerful result : Front242. In that matter we are closer to an Art corporation than a band. Also, we often change our “live” music and visual concept; at the moment,  we are presenting a Vintage performance that everyone enjoys very much in the band.

3. As the godfathers of ebm, how do feel about your impact to the scene and the fact that many bands were inspired by you and in some cases even copied you

Patrick: We never look to the past or we would stop thinking we did enough. It is nice to hear that Front242 inspired a lot of bands but for me our role is still in the future; there are so many possibilities in electronic music and the technologies went faster that the ideas. Artists, musicians need to re-consider the use of earlier technologies.

4. How do you see the newer industrial and ebm bands? Are they actually creating something really new?

Patrick: I think it will only happen if those bands go away from that formula of heavy screaming on linear bass lines and drums. This is a recepie that even Front242 does not apply on our albums. People have reproached us to not create 12 “’HeadHunter” songs on our albums but there is no point : electronic music is research and the dark scene, EBM scene needs more experimental approaches – deconstruction, use of external sounds outside machines, collages, new song structures, etc…

5. You use the technology as a medium in order to create your music. The fact that nowadays technological progress has moved to another level, compare to 20 years before, how effects Front 242?

Patrick: We still keep our old reflexes and although we use the new technologies, we are not blinded by it. Analogue synthesizers from the 80’s are still on the market or you might find new analogue synth but the architecture of analogue synthese remains the same. New technology can be a good pretext to try to create a new aesthetics and it forces you to explore new fields but at the end of day, the idea, the concept is what counts and Front242 has a strong untamed musical ideology.




Tuesday, February 3, 2009

Edward Scissorhead, 27 Ιανουαρίου, Badminton.


Anne Clark, Σάββατο 20 Δεκεμβρίου, Gagarin 205.









Monster Magnet, Παρασκευή 12 και Σάββατο 13 Δεκεμβρίου, Gagarin 205.






Για ένα συνεχόμενο διήμερο το Gagarin 205 ήταν γεμάτο από κόσμο που διψούσε για αυθεντικό ροκ. Οι Monster Magnet απλά σάρωσαν. Ειδικά το Σάββατο που ολοκλήρωσαν και την περιοδεία τους, η συναυλία ήταν το κάτι άλλο. Τα έδωσαν όλα! Ωστόσο κάποιοι μπορεί να ισχυριστούν πως το 2004 ήταν καλύτεροι. Εγώ θα πω πως παραμένουν σταθερή αξία. Τραγούδια σαν το Space Lord, Powertrip, Dopes to Infinity δε γράφονται κάθε μέρα. Πολλά και δύσκολα μεσολάβησαν αυτά τα 4 χρόνια…Το θετικό είναι ότι ακόμα ροκάρουν και ο David Wyndorf παρόλες τις περιπέτειες που σχεδόν του στοίχησαν τη ζωή και τα έξτρα κιλά που κατά συνέπεια αποκόμισε, παραμένει φωνάρα και πολύ γλυκός άνθρωπος. Αισθάνομαι πραγματικά τυχερή που είχα την τύχη να μιλήσω μαζί του.










Monday, February 2, 2009

Public Enemy, Σάββατο 29 Νοεμβρίου, Gagarin 205.



Χρόνια ολόκληρα ακούω για τον απόλυτο μύθο του hip hop, τους Public Enemy. Το περασμένο Σάββατο είχα την τύχα να δώ το μύθο από κοντά. Δεν ξέρω πως ήταν το καλοκαίρι του 1992, πάντως εν έτη 2008 το Gagarin 205 πήρε φωτιά! Όταν πάτησαν στο σανίδι ο Chuck D και ο Flavor Flav, ο ενθουσιασμός του κόσμου ήταν απερίγραπτος. Όργωναν τη σκηνή πάνω κάτω και ειδικά ο 50χρονος Flavor Flav (απίστευτη μορφή) είχε πιο πολύ ενέργεια και από 5χρονο πιτσιρίκι! Τόσες συναυλίες έχω παρακολουθήσει στο Gagarin 205, πρώτη φορά η σκηνή του μου φάνηκε τόσο γεμάτη. Τα 8 μέλη των Public Enemy γιόρτασαν μαζί μας την επαίτιο των 20 χρόνων από  την κυκλοφορία του θρυλικού “It takes a nation of millions to hold us back” που με την εκλογή του Obama φαντάζει πιο επίκαιρο από ποτέ. Ακούστηκαν πολλά F... για τον Bush, για τον πόλεμο, για την αδικία. Όλα δικαιολογημένα. Ακούσαμε για την αλλαγή που περιμένουν να έρθει. Ακούσαμε πολλά. Οι Public Enemy μας ζήτησαν να κρατήσουμε ένα λεπτό σιγή για τα θύματα της αιματηρής τρομοκρατικής επίθεσης στη Βομβάη και το κάναμε. Η καλύτερη hip hop συναυλία που έχω δει. Ο μύθος σίγουρα δεν απομυθοποιήθηκε. Respect.










Tricky, Παρασκευή 28 Νοεμβρίου, Fuzz.







Μου αρέσει η μουσική του Tricky και αυτή τη συναυλία την περίμενα πως και πως. Δεν τον είχα ξαναδεί. Με προηδοποίησαν ότι δεν είναι και ο πιο σταθερός καλλιτέχνης, ότι βγαίνει εντελώς κομμάτια και παίζει οπως να’ ναι... Ακόμα και έτσι, ήλπιζα. Φτάνουμε κατά τις 21:30 και οι πόρτες του Fuzz είναι ερμητικά κλειστές. Ο κόσμος συνωστίζεται νευρικά επί της λεωφόρου. Δεν ξέρω αν αυτή η καθυστέρηση για τεχνικούς λόγους ήταν και η πηγή του κακού και μπουκομένου ήχου καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας. Αναμένοντας τον Tricky είχαμε και την τύχη να ακούσουμε την πιο ακατάλληλη μουσική για ένα τέτοιο live. Ήταν σα να περιμέναμε να εμφανιστεί στα decks ο David Morales! Το Fuzz είναι πλέον γεμάτο. Ξεπροβάλει το συγκρότημα και η τραγουδήστρια που τον πλαισιώνει (όλοι τους λευκοί και συγκεκριμένα η κοπέλα με την ωραιότατη φωνή έμοιαζε με Ελληνίδα) και στο τέλος έρχεται ο Tricky. Στα πρώτια κομμάτια είναι μόνιμα γυρισμένος πλάτη. Ναι μεν εντυποσιακότατη, αλλά κάνουμε αμάν για μια en face φωτογραφία του. Στο ένα πόδι φοραέι αθλητικό παπούτσι και στο άλλο μπότα μέχρι το γόνατο με λουριά (πιθανότατα ορθοπεδική). Θέλω να χαρώ και να τον απολαύσω αλλά η φωνή του δεν ακούγεται και τόσο καλά, ενώ κυριαρχεί ο ήχος του μπάσου και όχι με την καλή έννοια. Τουλάχιστον με είχαν προηδοποιήσει.